روایت کیهان از دو لغزش احمدی نژاد

محمد ایمانی در سرمقاله کیهان نوشت: يكشنبه گذشته، پرونده ماجرايي 3 هفته
اي و پر از حاشيه بسته شد. تشكيل جلسه كابينه به رياست رئيس جمهور و با
حضور وزير اطلاعات، پاياني بر بسياري از مباحث و شايعات بود.

ماجراي
اخير با همه اهميت و دور از انتظار بودن برخي حوادث حول و حوش آن، معلول
يك فرآيند بود و بنابراين انتظار آن است كه با عبرت آموزي از آنچه پيش آمد،
مجراي فرآيند خطا بسته شود. اين فرآيند البته بي سابقه نيست و مي توان
نظايري را براي آن در دوره هاي قبل جست، روندي كه در طول تاريخ 33 ساله
انقلاب باعث شد برخي صاحب منصبان از چابكي و همپايي با رهبري- كم يا بيش-
باز بمانند.

اين روند خطا به شهادت تاريخ انقلاب ما، مانند هجوم
ويروس يا ميكروب يك بيماري است. وجود ويروس ها و ميكروب ها، طبيعي است اما
آنچه افراد را سلامتي مي بخشد، از يك سو تقويت سيستم ايمني و از ديگر سو،
تنظيم فاصله- فاصله گذاري- با عوامل بيماري زاست.

برخي رفتارها، به
اعتبار گذر از حد ميانه روي «پرخطر» محسوب مي شوند كه اگر در حوزه شخصي
باشد داراي آسيب هاي محدودتري است اما اگر در حوزه رفتار اجتماعي و سياسي
واقع شود، آسيب هاي مهيب تري را به همراه خواهد داشت.

رفتارهاي
نامشروع و غيرقانوني، نوعا پرخطرند. مثلا كسي كه حداكثر سرعت 120 كيلومتر
در ساعت را رعايت نمي كند و با سرعت 190 كيلومتر در اتوبان مي راند، به
احتمال قوي در معرض تصادم و آسيب است. يا شخصي كه به اقتضاي كار خود با
انواع آلودگي ها سروكار دارد اما از ماسك و مواد ضدعفوني كننده استفاده نمي
كند، حتما در معرض بيماري است. بنابراين پروا و احتياط- بدون اينكه فرد
كمترين هزينه اي را بپردازد- بهترين روش پيشگيري از انواع آسيب ها و بيماري
ها و تهديدهاست.

باورهاي اعتقادي ما نيز بر اين قانون طلايي تأكيد
دارد كه «قوا انفسكم و اهليكم. خود و اهل خود را بپاييد». هم خود را و هم
آنها را كه اهل شما محسوب مي شوند، كه اگر فرزند يا همسري با خود آلودگي يا
بيماري را به خانه آورد، عفونت در همين محيط پاكيزه مي تواند رشد كند.
پاكيزگي يا آلودگي كه محبت و صميميت و رفاقت بردار نيست.

مگر پدر
خانواده مي تواند به فرزند يا همسر خود بگويد كه چون تو مورد وثوق بسيار من
هستي و در قلبم جاي داري و زلال و پاكي، بنابراين به درون خانواده كه آمدي
نه دستانت را از آلودگي بشوي و نه آداب پاكيزگي را مراعات كن؟! متأسفانه
بعضاً رفتار سياسي شماري از رجال ما يكي از اين دو قسم بوده است؛ يا ذاتا
پرخطر بوده و يا از سر غفلت و حسن ظن و اعتماد نسبت به رفتار پرخطر
اطرافيان انجام شده است. اگر اين رويكرد نبود، باب بيت آيت الله سيدكاظم
شريعتمداري به واسطه فرزندش و برخي اطرافيان مسئله دار، به سفارت آمريكا در
تهران باز نمي شد. رفتار پرخطر بود كه نهضت آزادي را- كه از جبهه ملي جدا
شده و ادعاي مذهب داشت- به التقاط كشاند و امثال مهندس مهدي بازرگان را
قرباني مهره هاي آلوده اي چون عباس امير انتظام و ابراهيم يزدي كرد. همين
رفتار پرخطر از سازمان «مجاهدين خلق» و «ضدامپرياليست»، قصاب خلق و مزدور
آمريكا و رژيم بعث ساخت. بايد پرسيد قوم يأجوج و مأجوج در دفتر بني صدر چه
مي كردند كه يكي از آنها رضا تقوي (رئيس دفتر رئيس جمهور) ديپلمات ارشد
رژيم طاغوت بود؟ آيا سرپرستي اداره هشتم وزارت خارجه از سوي تقوي در رژيم
پهلوي و دريافت نشان درجه چهار همايوني از سوي وي كافي نبود تا بني صدر به
عمق سخن حضرت امام ايمان بياورد؟ امام فرموده بود: «به اين آقا گفتم بعضي
از افراد كه دور تو جمع شده اند، گرگ هايي هستند كه تو را به فنا مي دهند،
گوش نكرد».

پيش بياييم و به دوران سازندگي و اصلاحات برسيم. چه
اتفاقاتي در يك روند طولاني مدت باعث شد كام مردم از خدمات روزگار سازندگي
چندان كه بايد و شايد شيرين نشود هيچ، كه گاه حتي تلخ شود. با دور تند مرور
حوادث 20 ساله است كه كساني چون حسين مرعشي و محمد عطريانفر و كرباسچي-
اعضاي مركزيت حزب كارگزاران- را جزو دست اندركاران فتنه و آشوب 88 مي بينيم
وگرنه آن روز كه مرعشي رئيس دفتر رئيس جمهور و كرباسچي شهردار تهران بودند
و عطريانفر روزنامه همشهري را راه اندازي مي كرد- روزنامه ظاهراً غيرسياسي
كه محيطي براي تكثير عوامل راه اندازي نشريات زنجيره اي بعدي به عنوان
پايگاه مطبوعاتي دشمن شد- هنوز از اين خبرها نبود. گشت و گذشت تا ناگهان از
زبان خانم انتخابي فرد- همكار آمريكانشين روزنامه تعطيل شده زن به
مديرمسئولي خانم فائزه هاشمي- در رفت كه بله بنده و آقاي عطريانفر و خانم
شهلا شركت در سال 77 مهمان ويلاي شخصي آقاي جرج سوروس (سرمايه گذار
صهيونيست انقلاب هاي مخملي در شرق اروپا) بوديم.

يعني كارگزاراني
كه آقاي هاشمي روزهاي اول، چراغ سبز راه اندازي آن را داده و از به كارگيري
بيت المال در گسترش شاخه هاي سياسي و اقتصادي و رسانه اي حزب غفلت كرده
بود، از نظر او قرار بود به ويلاي سوروس برسد؟ قطعا نه! اما رفتار پرخطر و
بي پروا، سابقه و صداقت و قصد خير نمي شناسد. اين ماجرا به گونه اي ديگر و
شايد متفاوت در دولت اصلاحات و دفتر رئيس جمهور و حزب دولت ساخته مشاركت كه
برخي از آنان هنوز داعيه پيروي از خط امام را داشتند، پديد آمد. آقاي
محمدعلي ابطحي رئيس دفتر آقاي خاتمي، آرشيو انباشته اين روند رفتاري پرخطر
است، همو كه بعدها به همراه عطريانفر از برخي اتفاقات ابراز ندامت يا برائت
كرد.

در طول اين سال ها، يك ماجراي تلخ در حوزه سياست و رسانه و
فرهنگ رقم خورد و ماجراي تلخ مشابهي در حوزه اقتصاد رخ داد. و البته جريان
انحرافي، اختاپوس وار مي خواست همه اين حوزه ها را با هم قبضه كند. افكار
عمومي ما نگران سياست خارجي و چالش هسته اي در روزگار اصلاحات بود اما فلان
عضو تيم مذاكره كننده، همزمان در يك شركت نفتي در كيش سرمايه گذاري كرده
بود كه دست بر قضا شريك شركت آمريكايي هاليبرتون (با مديريت ديك چني معاون
بوش رئيس جمهور وقت آمريكا) بود.

مدت ها گذشت تا پرونده رشوه نيم
ميليون دلاري شركت ايراني جهت عقد يك قرارداد نفتي گشوده شد... سال ها پس
از اين ماجرا، كيش هنوز هم به خاطر واگذاري برخي امتيازات غيرقانوني در آن
خبرساز است و اين بار گويا پاي يك زن كه همسر جدا شده وي با وزارت خارجه
آمريكا همكاري مي كند، در ميان است. بازهم رفتارهاي پرخطر به اسم تعامل با
ايرانيان مقيم خارج از كشور! آيا غير از جرجيس، پيامبر ديگري وجود ندارد؟!
ايرانيان مقيم خارج يعني همين «هوشنگ- الف» و «پانته آ- ف» و... دو قدم آن
طرف تر، وزارت خارجه آمريكا؟ چرا بايد در موضع اتهام وارد شد و از رفتار
شفاف پرهيز كرد؟

احتمال حضور نام اصلاح طلبان در فهرست انتخاباتي
كه از زبان دستيار آقاي مشايي و دبير كميسيون فرهنگي دولت در رفت، واجد چه
معنايي مي تواند باشد؟ راه اندازي نشريات نيمه زرد و سايت هاي تفرقه افكن
به واسطه عناصر اجاره اي كه پيش از اين برخي از آنان مسير نشريات زنجيره اي
اصلاح طلب تا نشريات و رسانه هايي چون همشهري، تهران امروز، ملت ما و...
را طي كرده اند، كدام منظور را دنبال مي كند؟ آيا اين بخشي از همان پروژه
بزرگي نيست كه با غفلت برخي اصولگرايان در گذشته و در جهت انهدام اتحاد اين
جبهه موفق به اجرا درآمد؟ امان از رفتار سياسي پرخطر كه حتي حيثيت
اصولگراياني را در فتنه 88 به بازي گرفت.

حتماً بايد فاصله گذاري
كرد ميان رئيس جمهور خدمتگزار و انقلابي و همچنين كابينه خدوم و پرتلاش با
آن حلقه چند نفره اي كه اصرار دارد اعتبار و سرمايه اجتماعي- انقلابي رئيس
جمهور و دولت را خرج رفتارهاي بي پروا، پرخطر و بعضاً انحرافي خود كند. اين
جريان آلوده كه نيازمند قرنطينه و درمان لازم است، در ماجراي اخير هرچند
هزينه هايي براي كشور و ملت تراشيد، اما با خطاي استراتژيك در برآورد خود
باعث بركاتي براي نظام شد. از يك سو وزن- بي وزني- حقيقي اين جريان بندباز
در يك وزن كشي زود هنگام و خود خواسته معلوم شد. اين حلقه فراتر از ماجراي
وزارت اطلاعات، دنبال تقابل رئيس جمهور با ولايت فقيه بودند و به واسطه
مجموعه اي از تحركات كه دلالت بر پيگيري اين سناريو در طول دو سه سال اخير
مي كند، متهمند كه خانه هاي جدول دشمن در پروژه القاي «حاكميت دوگانه» را
پر مي كنند. آيا جزو نقشه دشمنند؟ يا به خاطر رفتارهاي پرخطر، آلوده تله
هاي اطلاعاتي شده اند و نقطه ضعف هايي دارند كه اسباب حركت اجباري در
سناريوي دشمن مي شود؟ يا خود آنها بازيچه واسطه هاي دشمن قرار گرفته اند تا
اعتبار دولت اصولگرا را مخدوش كنند؟

گذر ايام پاسخ اين پرسش ها را
ارائه خواهد كرد اما به هرحال خروجي اين جريان چند لايه، انحرافي است از
جمله آنجا كه در عمل، به چند سناريو كمك مي رساند؛ 1- دور زدن نظام و رهبري
با ادعاي ارتباط با امام زمان(عج) و ظهور نزديك است و تخطئه فقه و القاي
عرفان من درآوردي (تداوم مغالطه انجمن حجتيه و سكولارهاي بعدي نظير سروش)
2- ترويج مطالب سست و انحرافي و مغلوط كه موجب ملكوك شدن سيماي اسلام و
تشيع شده و زبان جريان هاي سياسي و رسانه هاي ضددين را براي تمسخر و انكار
ايمان به غيب و فيض پروردگار و امام موعود(عج) باز مي كند. 3- القاي بن بست
قانون اساسي و حكومت ديني، و حرمت شكني از نظام ولايت فقيه (عقده برآورده
نشده و خواب برعكس تعبير شده جبهه استكبار) 4- دامن زدن به تحير و نااميدي و
سردرگمي و انفعال دست كم نزد برخي اقشار و خدشه در باورهاي استراتژيك آنان
5- هل دادن دولت به موضع اتهام و ايجاد تفرقه و اختلاف و بدگماني و
نااميدي در جبهه بزرگ اصولگرايان (در راستاي جنگ نرم دشمن)

جريان
هاي آلوده همواره وزارت اطلاعات را سد راه خود ديده و البته بارها كوشيده
اند رجال بزرگ را از ابتداي انقلاب، هزينه تقابل با حاكميت كنند. به عنوان
مثال آن گونه كه آيت الله محمدي گيلاني نقل مي كند حضرت امام در ماجراي
آقاي منتظري «درد دل و گله كردند از آقاي منتظري... با احترامي كه به ايشان
مي كرد، صحبت طولاني كردند از بعضي نقاط ضعف بيت ايشان. فرمودند: مي دانيد
احمد عزيزترين فرد خاندان من است. فلان- يكي از كاركنان بيت آقاي منتظري
را نام برد كه در قيد حيات است- كارهايي كه او كرده اگر احمد مي كرد گردن
احمد را مي زدم. شما آنجا بيشتر تردد كنيد. آقايان را وادار كنيد كه آنجا
بيشتر تردد كنند.»

ماجراي اخير با همه تلخي ها، خير بي شماري به
همراه خواهد داشت اگر عبرت آموز شود. طي 2سال اخير در كارنامه خدمات كم
نظير و پرارج رئيس جمهور مكتبي و انقلابي و ولايي مان برادر احمدي نژاد
عزيز، 2بار لغزش هايي ثبت شد كه انتظار نمي رفت.

اين كارنامه با
وجود آن دو لغزش- يكي در ماجراي اخير و ديگري در تأخير يك هفته اي اجراي
حكم رهبري درباره معاون اولي آقاي مشايي و...- همچنان انباشته از نقاط مثبت
و انقلابي است و نبايد بيش از اين مخدوش و ملكوك شود. ملت و نخبگان وفادار
به انقلاب با درايت مي دانند كه بايد ميان رئيس جمهور و جريان آلوده به
رفتارهاي پرخطر فاصله گذاري كنند. اين، هم تكليف رئيس جمهور و هم تكليف
اصولگرايان «حامي- منتقد» است.

براي برداشتن آب مرواريد كه مزاحم
بينايي مي شود، نه چشم را تخليه مي كنند و نه سر را از گردن جدا مي سازند.
البته اين مداوا و جراحي دقيق، ترديد ناپذير است تا پس از اين، عارضه فرصت
سوز به جانب كشور و حاكميت بازنگردد. ما به تجربه تاريخ انقلاب دريافته ايم
كه اطاعت از ولي امر اسباب گشايش و بركت، و موجب دوري از بيراهه ها و بن
بست هاست و هرگز دوست نداريم راهزنان بار ديگر به سرمايه رجال خوشنام و
خدمتگزار ما دستبرد بزنند. يقين ماست كه ولايت فقيه، تضمين ايمان و حجت
دوستي ما با حضرت حجت بن الحسن العسكري(عج) است. ما بيش از گذشته براي رئيس
جمهور عزيز و خدوم در مسير شاد كردن اوليا و به غيظ آوردن دشمنان دعا مي
كنيم.