سایت هاشمی> اولین نامه امام به موسوی بعد از استعفاء ۶۷

در بخش ضمایم کتاب خاطرات ۶۷ آیت‌الله هاشمی اسناد و نامه‌های مهمی منتشر شده‌است.

به گزارش آخرین نیوز، پایگاه
اطلاع‌رسانی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نوشت: از آنجائیکه انتشار عمومی
ضمایم مستند و موثق این کتاب تاریخی می‌تواند گامی در جهت صیانت و جلوگیری
از تحریف تاریخ انقلاب باشد لذا در کنار انتشار خاطرات روزانه‌، از امروز
بخشی نیز به مرور ضمایم این کتاب اختصاص خواهد یافت که اولین بخش آن به
نامه حضرت امام به نخست‌وزیر در آذرماه ۶۷ و بعد از گذشت قریب ۳ ماه از
ماجرای استعفای میرحسین موسوی است:

زمان: ۳ آذر ۱۳۶۷/۱۳ ربیع‌الثانی ۱۴۰۹
مکان: تهران، جماران
موضوع: انتصاب سرپرست امور جانبازان و فرمان ایجاد تشکیلات مناسب در این بنیاد
مخاطب: موسوی، میرحسین (نخست وزیر)
بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آقای مهندس میرحسین موسوی، نخست‌وزیر محترم – ایّده الله تعالی
از
آنجا که چندی قبل جناب حجت الاسلام آقای حاج شیخ مهدی کروبی طی نامه‌ای
درخواست نمودند که برای رسیدگی هر چه بیشتر و بهتر به امور جانبازان و
خانواده‌های شهدا اداره امور جانبازان انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی به نهاد
یا تشکیلات دیگری سپرده شود، اینجانب ضمن تقدیر و تشکر از ایشان و از کلیه
مسئولین و دست‌اندرکاران «بنیاد شهید انقلاب اسلامی» و مرکز پزشکی بنیاد،
خصوصاً سرکار خانم کروبی که در شرایط جنگ کمال ایثار و فداکاری را نسبت به
این عزیزان نموده‌‌اند، جنابعالی را مسئول اداره کلیه امور جانبازان عزیز
نمودم که با استفاده از همکاری و تجربیا‌ت «بنیاد شهید انقلاب اسلامی» و
جانبازان و نیز اختصاص بهترین امکانات «بنیاد مستضعفان» به ایجاد تشکیلات
جدیدی در این امر مقدس و بزرگ همت گمارید‌. و امید است با درایت و تقوا و
تعهدی که در شما سراغ دارم به تمامی امور این حماسه سازان و شهیدان زنده
انقلاب رسیدگی کامل گردد‌. و «بنیاد شهید انقلاب اسلامی» نیز همچون گذشته
با فراقت و امکانات بیشتر امور خانواد ههای معظم شهدا و مفقودین و اسرا را
دنبال نماید.

از آنجا که ممکن است این روزها افرادی بخواهند نسبت
به دولت خدمتگزار شبهات و القائاتی در اذهان عامه به وجود آورند و ز‌حمات
بی‌شائبه و طاقت‌فرسای شما را خصوصاً در مسأله جنگ خدشه‌دار نمایند، لازم
است این نکته را تذکر دهم که من همچون گذشته شما را فردی لایق و دلسوز برای
انقلاب اسلامی می‌دانم، و زحمات شما را در دوران جنگ و تجهیز سپاهیان
اسلام فراموش نمی‌کنم، والآن نیز شما را تأیید و حمایت می‌کنم.

از
آنجا که سران کشور و هیأت مشورتی بازسازی کشور در چند روز آینده اصول و
سیاست بازسازی را به دولت ابلاغ می‌نمایند، جنابعالی و اعضای محترم هیأت
دولت باید با قدرت و قاطعیت و با استقلال کامل به امر بازسازی کشور و ترمیم
خرابی‌ها پرداخته و رسیدگی به محرومین را در صدر برنامه‌های خود قرار
دهید‌. و مردم عزیز و شریف ایران نیز، که همه چیز خود را در طبق اخلاص و
بندگی خدا نهاده‌اند، توجه دارند که تا رسیدن به استقلال واقعی راه طولانی
پیش رو دارند؛ و همه می‌دانند که با توجه به حجم عظیم خرابی‌ها نباید
انتظار اصلاح و بازسازی سریع امور را داشت‌. ما هنوز در آغاز راه هستیم، و
سال‌ها وقت لازم است که با همت و تلاش همه دست‌اندرکاران و مردم عزیز میهن
اسلامی مان بازسازی شود و مشکلات برطرف گردد‌. چه بسا افراد مغرض و مخالف
با انقلاب، که از هیچ راهی نتوانسته‌اند به اسلام و انقلاب لطمه‌ای وارد
نمایند، امروز در قالب شعارها و بالابردن سطح توقعات در مردم بخواهند به
هدف‌های شوم خود نایل شوند، و با انگشت نهادن روی مشکلاتی که نتیجه تحمیل
چندین ساله جنگ بوده است مردم را نسبت به مسئولین بدبین کنند و این طور
تبلیغ نمایند که بعد ا ز قبول قطعنامه و نبودن جنگ چرا مشکلات حل نمی‌شود؟
باید به این افراد گفت مگر این کار به سادگی امکان‌پذیر است؟ مگر کشور ما
از محاصره‌ها بیرون آمده است؟ مگر همه مراکز آسیب دیده برق و سوخت و
کارخانجات را یک روزه می‌توان راه‌اندازی نمود که ما بگوییم دیروز جنگ بود و
عذرها موجّه، ولی امروز که جنگ نیست چرا کمبود است؟ البته این سخن‌ها از
باب تذکر به مؤمنین است؛ والاّ مردم وفادار و انقلابی کشورمان برای به دست
آوردن استقلال واقعی و رسیدن به خودکفایی خیلی بیشتر از اینها آماده صبر و
فداکاری هستند‌. و من مطمئنم که ملت ایر ان یک لحظه استقلال و عزت خود را
با هزار سال زندگی در ناز و نعمت ولی وابسته به اجانب و بیگانگان معاوضه
نمی‌کند.

در خاتمه بار دیگر از زحمات دلسوزانه و مخلصانه دوست
خوبم، جناب حجت الاسلام آقای کروبی تشکر می نمایم و امیدوارم تمامی افرادی
که در خدمت معلولین جنگ تحمیلی بوده‌اند با صمیمیت با آقای نخست‌وزیر
همکاری نمایند.

خداوند بزرگ به همه مسئولین و دولت خدمتگزار و مردم
شریف ایران توفیق صبر و ایثار در راه اسلام را عنایت فرماید. والسلام
علیکم و رحمت الله.

به‌تاریخ ۳/۹/۶۷ – روح‌الله ‌الموسوی الخمینی